Plac Trzech Krzyży

KONKURS NA PLAC TRZECH KRZYŻY W WARSZAWIE

Dobre miasto to miasto pełne ludzi. Wyznacznikiem jakości miasta jest możliwość spotkań użytkowników przestrzeni, która realizuje się przez wspólne korzystanie z przestrzeni publicznej. Aktywność, wydarzenia, inspiracja i stymulacja współtworzą jedną z najważniejszych wartości miasta. Miasto dla ludzi to miasto zrównoważone. Obecność ludzi jest świadectwem, że w danej przestrzeni mieszka się wygodnie, przyjemnie i zdrowo.

Z przeprowadzonych w obszarze projektu analiz wynika niezbicie, że Plac Trzech Krzyży pozostaje miejscem dla samochodów, nie dla ludzi.

Sytuacja ulega zmianom w zależności od godziny i dnia.  Poza godzinami szczytu a szczególnie w weekendy, kiedy ruch samochodowy jest mniejszy liczba ludzi na Placu wzrasta. Czynnikiem decydującym o sposobie korzystania z przestrzeni Placu jest więc CZAS. Proponowany projekt zakłada możliwość zmiany organizacji ruchu i aranżacji Placu w zależności od aktualnych potrzeb.

 

Proponowany rytm kształtowania placu:

1.            PEŁNA KOMUNIKACJA

2.            WYŁACZONY ODCINEK MIĘDZY ŻURAWIĄ A KSIĄŻĘCĄ

3.            WYŁACZONY NOWY ŚWIAT I KSIĄŻĘCA

4.            WYŁĄCZONY ODCINEK MIĘDZY NOWYM ŚWIATEM A AL. UJAZDOWSKIMI

5.            WYŁĄCZONY ODCINEK MIĘDZY WIEJSKĄ  A HOŻĄ

6.            KOMBINACJE POWYŻSZYCH MOŻLIWOŚCI

7.            WYŁĄCZENIE CAŁEGO RUCHU

 

Powyższe warianty odzwierciedlają złożoną hierarchię użytkowników Placu:

– Piesi

– Rowery

– Transport publiczny

– Samochody

 

 W pracy przedstawiamy możliwości stopniowego uwalniania przestrzeni od funkcji komunikacyjnych i coraz intensywniejszego wprowadzania funkcji publicznych. Rozwiązanie takie pozwoli sprawdzić w praktyce w jakim stopniu i jak często można ograniczać ruch na placu. Proponujemy także stosowanie rozwiązań pośrednich – dopuszczanie do ruchu tylko transportu miejskiego.

Projekt przebudowy Placu powinien uwzględniać potrzeby i oczekiwania wszystkich użytkowników Placu. Realizacja wszystkich postulatów jest niemożliwa w jednym czasie i miejscu, dlatego przedstawiona koncepcja zakłada wariantowanie aranżacji Placu. W zależności od pory dnia (np. latem po godzinie 19), dnia tygodnia (np. w weekendy) zamykany jest częściowo lub całkowicie ruch a odzyskana przestrzeń komunikacyjna użytkowana przez inne funkcje.

Elementem sprzyjającym zmiennym aranżacjom Placu są mobilne sześcienne donice z karłowatymi wiśniami. W zależności od potrzeb mogą one służyć strefowaniu Placu, wydzielaniu ogródków gastronomicznych czy zamykaniu ulic.

Projektowana kompozycja podkreśla ciąg Aleje Ujazdowskie – Nowy Świat. Plac stanowi jednorodną całość ale przez zastosowanie żwirowej nawierzchni w południowej części Placu wydzielona została strefa o bardziej swobodnym charakterze, gdzie ustawiać można proponowane ruchome donice z zielenią w sytuacjach, kiedy ich obecność jest zbędna w centralnej części Placu.

Kompozycja posadzki oprócz wydzielenia pasa jezdnego podkreśla oś kościoła św. Aleksandra i umożliwia zmienne funkcjonowanie Placu.